Een team topadvocaten van de familie van de vermoorde milieuactiviste Berta Cáceres publiceerde een rapport met informatie die de Hondurese staat, bedrijfsleiders en buitenlandse investeerders linkt aan de moord op Berta Cáceres. De moordzaak dreigt echter te verzinken in de systematische straffeloosheid van de Hondurese elite.
De inheemse Zoque uit Chiapas in Mexico ontvangen de Pax Christi International Vredesprijs voor hun vreedzame strijd tegen petroleumontginning in hun streek. Ze maken van de gelegenheid gebruik om Europese autoriteiten en consumenten op hun verantwoordelijkheid te wijzen.
‘In september 1982 veranderde mijn leven voorgoed’, vertelt de nu 85-jarige Guatemalteek Ricardo Falla me. Deze jezuïet en antropoloog registreerde als eerste gedetailleerd de talloze bloedbaden van het gewapend conflict in Guatemala. Momenteel is hij in België om de Quetzalprijs te ontvangen.
MO.be – 28 oktober 2017
Lees verder via MO.be
In Guatemala klinkt de roep om een staatshervorming steeds luider. Nadat het parlement straffeloosheid wilde legaliseren ontstond er burgerprotest. 148.000 Guatemalteken kwamen op straat om te betogen tegen corruptie. Analisten zien vergelijkingen met het protest dat in 2015 voormalig president Molina tot aftreden dwong.
Lees verder via IPSnews
Lees verder via Knack.be
Lees verder via MO.be
Lees verder via De Wereld Morgen
Continue reading “Parlement legaliseert corruptie: 148.000 Guatemalteken op straat”
En Honduras, uno de los países más peligrosos del mundo, más de la mitad de las víctimas de asesinatos no tienen más de treinta años. Esas víctimas son en su mayoría hombres y pobres. La espiral de violencia tiene muchas causas, , sin embargo se acusa a los hombres jóvenes de ser los responsables. Las cifras en si ya son preocupantes, pero es aún más alarmante que varias de las víctimas son ejecutadas por escuadrones de la muerte y que dentro de sus filas parece haber militares y agentes policiales.
Nog niet zo lang geleden, in 2015, hielp het hoofd van de VN-commissie tegen straffeloosheid de Guatemalteekse president naar de gevangenis. Nu ook de volgende president Jimmy Morales in zijn vizier kwam van de commissie, verklaarde die de VN-commissaris persona-non-grata. Guatemala davert, alweer, op zijn presidentiële grondvesten.
lees verder in MO.be
Kevin, een jonge Hondurees, vluchtte drie jaar geleden naar de VS. Daar leeft hij nu met de vrees uitgewezen te worden, zoals meer dan 40.000 migranten zonder papieren al overkwam sinds Donald Trump aan de macht is. Velen wagen de reis niet meer. Maar blijven is meestal evenmin een optie.
De Standaard – 25 juli 2017
lees verder via De Standaard
Continue reading “‘Als ze me uitwijzen, koop ik een blaffer’”
Honduras is een van de gevaarlijkste landen ter wereld. Meer dan de helft van moordslachtoffers is niet ouder dan dertig, de meesten onder hen zijn mannen en arm. Straatbendes en georganiseerde misdaad zijn slechts enkele oorzaken van het hoge aantal moorden. Ook doodseskaders met dienstdoende militairen en agenten in hun rangen executeren jongeren in Honduras.
Lees verder in MO*
Lees verder in MO*
In een Amerikaanse rechtszaak tegen de zoon van de Hondurese ex-president Porfirio Lobo linkt een voormalige drugsbaron de ex-president, een broer van de huidige president en meerdere zwaargewichten uit het Hondurese politieke en economische establishment aan de georganiseerde misdaad.
Lees verder via IPSnews
Lees verder via DeWereldMorgen
Lees verder via MO.be
Lees verder via IPSnews
Lees verder via DeWereldMorgen
Lees verder via MO.be
“Jij hebt de kogels, ik de woorden. Je kogel sterft wanneer je hem afschiet, mijn woorden vermenigvuldigen en leven”, waren de profetische woorden van Berta Cáceres. Een jaar later hebben haar moordenaars haar nog steeds niet het zwijgen opgelegd. Frauke Decoodt woont in Honduras en ging praten met de dochter van Berta en met haar vrienden uit de verzetsbeweging COPINH. Een reportage.
En Copan Ruinas todos vienen a visitar el sitio arqueológico Maya. Pero los mayas en esta área, ¿son realmente algo del pasado? Ser Maya-Chortí parece ser un asunto ciertamente complicado en esta zona. Mientras muchos Chortí son marginados y sienten vergüenza por su descendencia, su nombre y identidad fueron cooptados y su cultura llegó a ser una exhibición. Pero otros Chortí tomaron acción. Su lucha es para recuperar su cultura y su tierra. En una batalla contra un proyecto minero, la reivindicación de su identidad Chortí de pronto se volvió un arma. Quizás este nuevo orgullo en la identidad Chortí fortalezca su lucha por la tierra.
Publicado en varios medios, entre ellos Asuntos del Sur
Traducido por Raul Valdivia
Continue reading “Luchando contra muñecas de tusa y la minería”
In Copán Ruinas everybody comes to see the ancient Maya ruins. But are the Mayans in this area really something of the past? Being Maya Ch’ort’i certainly appears to be a complicated issue in this area. While most Ch’ort’i are marginalized and ashamed of their roots, their name and identity has been co-opted and their culture became an exhibition. But other Ch’ort’i do not sit back idly. Theirs is a struggle to recover their culture, and their land. In a battle against a planned mining project the assertion of Ch’ort’i identity suddenly became a tool. Maybe this new pride in a Ch’ort’i identity will solidify their claim to land.
Published by Intercontinental Cry – 6 march 2016
Continue reading “Fighting against cornleaf dolls and mining companies”
En Copán Ruinas, un paraíso para turistas y famoso por sus ruinas Mayas, los habitantes se sorprendieron con la aprobación de unas concesiones mineras para buscar oro. Unidos, esperan que pueda parar este proyecto.
Pubblicado en varios medios, entre ellos El Pulso
Articulo traducido por Raul Valdivia y editado por Ezequiel Sanchez
Continue reading “Problemas en el Paraíso: Buscando tesoros en la tierra de los Mayas”
In Copán Ruinas, a paradise for tourists and famous for its Maya ruins, locals were surprised by the approval of mining concessions to look for gold. United they hope they can stop this project.
Continue reading “Trouble in Paradise. Looking for treasures in the land of the Maya”
The pipeline project on Sioux territory and repression faced at Standing Rock was gut wrenching. Likewise, the protest was inspiring. An anti-imperialist struggle in the heart of the empire. Tribes standing with tribes continuing their centuries old resistance against colonialism and discrimination. Over a million virtual check-ins at Standing Rock on Facebook in just one day.
Nevertheless, when “Standing with Standing Rock” on social media gradually increased so did some thoughts and doubts concerning solidarity with indigenous resistance movements. Now that the battle at Standing Rock has been fought, and hopefully permanently won, I share these thoughts.
Last time I wrote I was about to cross the border. Into the Wild Wild East of Guatemala, the land of cowboy hats and boots. To one of the regions in Guatemala that holds a big piece of my heart. Chiquimula. A friend had invited me to an event in the community, Las Flores. Omar had not given me more details, only “that I needed to be there”. The event was on the 8th of March.
Continue reading “The land of the Ch’ort’i, where resistance and identity flourish”
Time for sounds. But what sounds? Considering the reactions to my last and first post the expectations are rather high. I just considered it a post to friends and family, about me and about Honduras. But now it’s giving me the creeps to start writing a next post. Should I stick to Honduras and my observations? Or should I redirect somewhat towards me? After all, my idea of this blog was not having to repeat in every mail how I am, how the work is going, where I’m living, if I made any friends, etc. So this one’s on me….(at least that was my plan when I started writing)
I knew it was going to be dangerous and ugly. I knew this was going to limit me, where to go and what to do. Sometimes I wonder if I will ever be able to find my place in this city this coming year.
Op 21 december 2012 verwachten sommigen de apocalyps, anderen hopen op een spirituele transformatie. Beiden baseren zich op de veronderstelling dat op die datum de Mayakalender eindigt. Waar komt deze mythe vandaan en waarom kon ze zulke proporties aannemen? In de overdonderende kakofonie omtrent het einde van de wereld hoor je verbazend weinig over wat de Maya’s zelf daarover te zeggen hebben. Wat weten we eigenlijk over die oude Maya’s en hun kalender? Wat dachten zij over het einde van de wereld? En wat denken de huidige Maya’s over deze hype omtrent 2012? Wat betekent deze datum voor hen?
Deze serie over “het voorspelde einde van de wereld op 21 december 2012” verscheen op MO.be tussen 18 december en 20 december. Klik op de titeltjes hieronder om de verschillende delen ervan te lezen.
Het einde van de wereld, weeral
Geen einde, wel een nieuw begin
Einde van hun kalender geen feest voor Maya’s
Doemdenkers die geloven dat het einde van de wereld op 21 december valt, halen de mosterd bij de oude Maya’s. Flauwekul, zeggen archeologen. Een belediging, vinden de Maya’s van vandaag.
Verschenen in De Standaard – 15 december 2012
Voor deze Reporter van Vredeseilanden verdiepte Frauke Decoodt zich in Honduras. Het hoe en waarom van de staatsgreep in 2009. De situatie van de kleine boeren en vrouwen. De unieke geschiedenis van het Garifuna volk en ten slotte ging ze ook een kijkje nemen hoe het enkele personen vergaat in projecten die gesteund worden door Vredeseilanden.
Lees verder: Reporter Vredeseilanden: Honduras
In San Miguel Ixtahaucán, Guatemala, the Mina Marlin gold mine, operated by Goldcorp, has divided indigenous communities through gifts, benefits, and violence. The mine has caused a lot of damage. It has not only had a profound impact on the environment but also on the social cohesion of communities and families in the area, and on their cultural ties with the land.
Con regalos, dinero y violencia, la minera canadiense Goldcorp ha divido a las comunidades indígenas de San Miguel Ixtahaucán, en Guatemala. El inicio de los trabajos en la Mina Marlin ha causado mucho daño. No solamente ambiental. El proyecto minero también ha impactado en la cohesión social de las comunidades y en su relación cultural con la tierra.
Doña Deodora solamente tiene un ojo. El otro lo perdió una noche de 2010 cuando vecinos y trabajadores de la empresa minera le dispararon frente a su casa. No había sido la primera vez. Años atrás, una autoridad local la amenazó con un machete sobre su cuello. Si no la hirió fue porque Doña Deodora tenía a su hija pequeña en sus brazos.
NO - STATUS - QUO 